woensdag 20 maart 2013

Hutspot met gebakken uien



Vandaag is de lente officieel begonnen maar hier heeft het de hele dag gesneeuwd. Halverwege de middag hebben T. en ik ons toch maar buiten gewaagd, er moesten boodschappen gedaan worden want we moesten uiteindelijk vanavond toch eten nietwaar?
En waar we normaal gesproken eind maart al voorzichtig aan wat lichtere happen beginnen te denken was het vandaag duidelijk dat het toch maar weer winterkost moest worden. Boerenkool, daar hadden we zin in, met worst natuurlijk. Helaas dus, met ons had half Eindhoven daar zin in kennelijk en de boerenkool was uitverkocht. Tja, wat dan? Zuurkool hadden we vorige week pas gehad en andijviestamppot was eigenlijk ook nog niet zo lang geleden. Maar voordat ik preistamppot kon zeggen stelde T. hutspot voor. En aangezien dat maar zeer zelden voorkomt, want hij houdt er eigenlijk helemaal niet van, zeg ik dan nooit nee. Hutspot dus maar dan wel op zo´n manier klaargemaakt dat het voor T. acceptabel is.
En dat betekent dat ik er geen goudrenet in doe zoals mijn oma en moeder altijd wel deden. En ook dat de uien niet meegekookt worden met aardappels en winterpeen maar in plaats daarvan gebakken worden en pas op het allerlaatst toegevoegd. Meestal gebruik ik daarvoor zonnebloemolie maar vandaag heb ik ons verwend. We hadden laatst van onze dochter een prachtig stuk Tiroler Speck gekregen dat ze had meegenomen uit Oostenrijk. Daar heb ik een groot gedeelte van gebruikt toen we vorige week Elzasser zuurkool hebben gegeten en het laatste stukje heb ik van het weekend verwerkt in een pastasaus. Toen ik die pastasaus ging klaarmaken heb ik het vet van het Speck afgesneden en dat in de koelkast bewaard. Vandaag heb ik dat eerst uitgebakken en in dat spekvet heb ik de uien gebakken. Dat was lekker zeg maar dat doe ik toch maar niet te vaak want ik mijn cholesterol schiet als ik niet uitkijk naar ongekende hoogten en dat wil ik toch eigenlijk niet.
Ik snijd de winterpeen en de uien altijd zelf. Veel goedkoper en vooral veel lekkerder en het is eigenlijk een werkje van niks.
Ik maak het als volgt, de hoeveelheden zijn voor 4 personen:

1 ruime kilo aardappels (na het schillen had ik 1050 gram)
4 flinke winterpenen (ongeschild samen 1100 gram)
uien (600 gram zonder schil)
peper naar smaak
1 groentebouillonblok
½-1 theelepel gemalen laurierblad
vet om de uien in te bakken

een restje jus (ik vries restjes jus vaak in, komen altijd wel van pas)

rookworst (ik had vandaag 2 kleine verse rookworsten)

Schil de aardappels en snijd in grove stukken. Schil de winterpenen en snijd ze in reepjes. De aardappels en de winterpenen gaan in dezelfde pan en worden tegelijk gekookt. Hou er dus rekening mee met de grootte van de stukken aardappel en wortel dat het tegelijk gaar moet zijn.
Pel de uien en snijd ze in kwart ringen. Verwarm het restje jus.
Bak de uien tot ze gaar zijn en net beginnen te kleuren. Maal er flink wat peper over en voeg gemalen laurierblad toe. Hou ze warm. Zet de aardappelen en wortelen op met water waaraan je een groentebouillonblok hebt toegevoegd. Leg de rookworst er bovenop. Kook ze gaar en giet ze vervolgens af. (Wel eerst even de rookworst op een bordje leggen..) Stamp de aardappels en de wortels (niet al te) fijn, doe er een beetje jus door en op het laatst de gebakken uien. Proef even en maak eventueel op smaak af met wat peper. Serveer met de rest van de jus en de in stukken gesneden rookworst.





maandag 11 maart 2013

Glutenvrije vislasagne



Vandaag hebben we vislasagne gegeten. Daar had ik al tijden zin in maar het kwam er telkens niet van. Het is helemaal niet veel werk dus waarom ik het niet eerder heb gedaan weet ik niet maar vandaag was het dan zover. Het recept had ik al een tijdje in mijn hoofd en het was ook precies zoals ik het bedacht had. Voor herhaling vatbaar dus en vandaar ook nu snel opgeschreven want anders weet ik binnenkort niet meer hoe ik het had gemaakt.
Ik heb de bladeren niet voorgekookt maar dat betekent dat de schotel vrij lang in de oven moet. Zeewolf kan dat wel hebben maar wellicht is het bij andere vissoorten beter om toch de bladen voor te koken zodat je de oventijd kunt bekorten en de vis niet te droog wordt.
Voor T. en mij samen heb ik het volgende gebruikt:

350 gram zeewolf (elke andere vis voldoet natuurlijk)
1 ui
2 teentjes knoflook
1 groene paprika
1 bakje champignons
250 gram peulen
melk
olijfolie
groentebouillon
gv lasagnebladen van Schär (ik gebruikte er 3x3, dat paste mooi in deze schaal.)
1 bol mozzarella
peper
oregano
basilicum

Maak de peulen schoon en snijd ze een keer doormidden. Kook ze net niet gaar in de groentebouillon en schep ze er dan uit. Bewaar de groentebouillon even. Pel de ui en snijd in kwart ringen. Was de paprika en snijd in reepjes. Borstel de champignons schoon en snijd ze in plakjes. Snijd de mozzarella in blokjes. Verwarm de oven voor op 200°C.
Leg de vis in wat melk vermengd met wat groentebouillon, gebruik zoveel dat de vis net onderstaat. Ik heb net zoveel melk als bouillon gebruikt. Breng dit langzaam tegen de kook aan, draai dan het vuur uit en laat het zo staan. Verwarm in een andere pan wat olijfolie en fruit daarin de ui, paprika en knoflook totdat de ui glazig is. Voeg vervolgens de champignons toe en laat deze even meebakken. doe nu ook de peultjes erbij.
haal de (nog niet gare) vis uit het melkmengsel en snijd de vis in stukken. Houd deze apart. Giet (wat van) het melkmengsel bij de groente en breng het aan de kook. Bind evt. met wat aangemaakte maizena maar het moet niet te dik worden. Voeg peper, oregano en basilicum naar smaak toe.
Schep wat saus in een ovenschaal en leg er dan lasagnebladen op. Vervolgens weer saus, wat stukken vis en daarop weer lasagnebladen. Nog een keer saus, vis, lasagnebladen en eindig dan met een laag saus.
Daar overheen komt de mozzarella. Dek de schaal af met alufolie en zet hem vervolgens een uur in de oven.


Kip en witlof uit de oven



Ik had me zo voorgenomen om de afgelopen weken waarin ik niet kon koken door mijn armoperatie wel allerlei recepten hier te plaatsen. Uiteindelijk heb ik er maar een neergezet, shame on me.
Inmiddels ben ik weer een paar dagen aan de slag in de keuken maar ergens in april moet ik weer onder het mes dus ik laat mijn goede voornemens gewoon staan voor die tijd.
Een paar dagen geleden heb ik een recept gemaakt dat losjes gebaseerd is op een recept dat ik ooit in Allerhande heb gelezen meen ik. Ik kon het me niet goed meer herinneren en heb dus maar wat gedaan. Het was goed geslaagd, we gaan dit vaker eten.
Voor 2 personen heb ik het volgende gebruikt:

4 drumsticks
1 ui
2 teentjes knoflook
2 tomaten
een klein blikje tomatenpuree (niet dubbel geconcentreerd of zo, de allergoedkoopste die je kunt vinden)
500 gram witlof
kaas naar wens (ik had nog wat geitenkaas en een bol mozzarella)
peper
peterselie

Maak de witlof schoon en snijd de stronkjes in de lengte door. Kook ze beetgaar en laat ze goed uitlekken.
Pel en snipper de ui. Snijd de tomaten in blokjes. Maal peper naar smaak over de drumsticks. Snijd de kaas in blokjes of rasp de kaas, afhankelijk van de kaas die je hebt. Verwarm de oven voor op 200°C.
Doe wat olie in de pan en braad de drumsticks rondom bruin. Haal ze uit de pan en zet even apart. Fruit de ui en de knoflook in het kippenvet totdat de ui glazig is. Doe de tomatenblokjes erbij en de inhoud van het blikje tomatenpuree en laat even meebakken. Voeg een heel klein beetje water toe. Niet teveel want er komt straks toch nog wat vocht uit de witlof en de stukjes tomaat.
Doe de tomatensaus in een ovenschaal en leg om en om witlof en kip in de saus. Verdeel de kaas erover en  zet de schaal 20-30 minuten in de oven tot de kip goed gaar is.
Strooi er vlak voor het opdienen nog wat peterselie over. Mijn verse peterselie is op, wat er nog in de pot zat is kapot gevroren vandaar dat ik gedroogde peterselie heb gebruikt.
We hebben er gekookte aardappels bij gegeten.