woensdag 28 augustus 2013

Spaanse kip met citroen en dragon





Vandaag geen recept maar alleen een link naar een gerecht dat ik vandaag gemaakt heb. Pollo al limón y estragón, oftewel kip met citroen en dragon van de site Bijzonder Spaans
Ik heb een heleboel foodblogs bij mijn favorieten staan en elke dag lees ik er een paar door. Vanmorgen was Bijzonder Spaans weer aan de beurt en ik besloot om daar vandaag iets van te gaan koken. Iets met kip moest het worden. Dit recept sprong er voor mij meteen uit en het was ook superlekker. 
Ik heb er eigenlijk bijna niks aan veranderd. Het enige dat ik nog extra gedaan heb is een paar teentjes knoflook uitgeperst door het mengsel van warme boter, dragon, mosterd en citroensap. O, en ik heb en gedeelte van de boter vervangen door zonnebloemolie in verband met mijn cholesterol. Dat heb ik nu eindelijk weer een beetje op een normaal niveau en dat wil ik graag zo houden. 
Dit kipgerecht ga ik zeker nog eens klaarmaken, het was heel erg lekker. Ook man en zoon waren enthousiast, de kip is helemaal opgegaan..

De foto is niet geweldig gelukt, maar de kip was dat gelukkig wel. 


dinsdag 27 augustus 2013

Glutenvrije pindasaus

Zoals daarstraks beloofd plaats ik nu mijn recept voor pindasaus. Mijn moeder maakte het al volgens dit recept en zo vind ik het nog steeds het lekkerst. Er zijn allerlei variaties mogelijk, met en zonder kokosmelk, meer of minder sambal of lombok rawits enz. enz. Gewoon een kwestie van uitproberen.

4 eetlepels pindakaas
1 klein uitje
1-2 teentjes knoflook
1 1/2 eetlepels azijn (ik gebruik altijd witte rijstazijn)
1 1/2 eetlepels ketjap
1 theelepel ketoembar
1 theelepel djinten
1/2 theelepel laos
1 klein stukje goela djawa of wat bruine suiker
fijngesneden lombok rawit of sambal oelek naar smaak


Snipper het uitje heel fijn en fruit het in wat olie samen met de knoflook. Dan de pindakaas erbij. Draai het vuur uit. Alle overige ingrediënten erin roeren. Draai de pit weer aan. Telkens wat water erbij doen tot de gewenste dikte bereikt is.

Foodblogswap: Pindasoep met zelf gekweekte taugé



Ook deze maand is er weer een Foodblogswap en deze maand mocht ik iets maken van Veggie Variation, een foodblog vol vegetarische recepten. Zoals altijd heb ik T. weer de link gestuurd met het verzoek om iets uit te zoeken maar dat bleek dit keer te moeilijk voor mijn vleeseter. En dat terwijl er zoveel lekkere recepten op de site staan.
Geen nood, ik heb dit keer gewoon zelf gekozen. En ik wist ook bijna meteen wat ik zou gaan maken want al de eerste keer dat ik op deze blog rondsnuffelde was het me opgevallen. Het recept voor een op een zeer simpele manier zelf kweken van taugé! Dat ging ik doen, dat wist ik zeker. En aangezien dat wel heel karig was voor de foodblogswap koos ik ook maar voor de pindasoep die er al bij werd geadviseerd zodat ik mooi die verse taugé meteen kon gaan gebruiken.

Om zelf taugé te kweken heb je eigenlijk alleen maar een zakje groene mungbonen nodig. Die koop je bij de toko, ik betaalde € 1,50 voor een zakje met 400 gram.
Verder heb je nog een plastic container met deksel nodig om de taugé in op te kweken. Op Veggie Variation werd de verpakking van Enkhuizer jodekoeken geadviseerd. Die heb ik gekocht. De koeken geef ik aan mijn dochter want die zijn niet glutenvrij maar de container krijgt ze niet want daar ging het me natuurlijk om. Na het ding grondig afgewassen te hebben heb ik manlief gaatjes laten maken in het deksel en toen was mijn kweeksetje klaar. Die koeken kostten ook ongeveer € 1,50 dus ik was in totaal voor € 3,00 klaar maar ik kan met de hoeveelheid bonen in het zakje minstens 13 keer taugé maken dus het is een koopje. ;-)

Hoe werkt het?
Weeg 30 gram mungbonen af, zeker niet meer want dan groeit het je bus uit.
Doe die mungbonen in je plastic bus en vul deze met water. Laat de bonen 12 uur weken.
Giet dan het water eraf, doe het deksel er weer op en zet de bus ondersteboven in een bakje of schaaltje zodat het uit kan lekken. Dit geheel zet je weg in het donker, dat is heel belangrijk want anders wordt je taugé niet mooi blank. Spoel de (kiemende) boontjes elke dag 2 tot 3 keer met water om bacteriegroei te voorkomen. Volgens Veggie Variation zou ik dan  na 5 dagen een bak vol met heerlijk verse taugé hebben maar dat heeft bij mij wel 8 dagen geduurd.




Toen de taugé eenmaal een feit was heb ik ook de pindasoep gemaakt.
Veggie Variation gaat uit van kant en klare pindasaus maar die heb ik eerst zelf gemaakt. Niet alleen is de meeste pindasaus niet glutenvrij maar bovendien is zelf gemaakte pindasaus veel lekkerder! Ik zal straks in een apart bericht het recept voor pindasaus geven.
Voor de soep heb ik het volgende gebruikt:

300 ml pindasaus
2 stelen prei
2 winterwortels
3 lente-uien
1-2 el sambal manis
1-2 el glutenvrije ketjap manis
1,5 liter bouillon
3 tenen knoflook
1 ui
150 gram taugé

Pel en snipper de ui. Pel de tenen knoflook en pers ze uit. Fruit ui en knoflook in een grote pan in wat olie. Voeg de pindasaus toe en verdun met 1,5 liter bouillon. Snijd de prei in smaale ringen en rasp de wortels en voeg allebei toe aan de soep. Snijd de lenteuitjes in ringetjes en voeg die op het laatst pas toe. Breng de soep op smaak met de sambal en de ketjap. Doe vlak voor het serveren wat verse taugé in de soepkommen en schep er de soep over.
De soep smaakte prima al vond T. mijn eigen pindasoep tóch lekkerder. Maar dat ligt vast aan het feit dat daar wat kip in zit...

zaterdag 17 augustus 2013

Jeugdsentiment IV: Smurrie




Een van de dingen waar wij vroeger dol op waren was smurrie. Mijn moeder had dat zelf bedacht vermoed ik, ze maakte het regelmatig en wij aten dat dan op de boterham als lunch. (Het is trouwens ook heel lekker als smeerseltje op een toastje.) Ik mocht vaak meehelpen want het vraagt wel wat snijwerk maar dat vond, en vind ik nog steeds trouwens, nooit erg.
Het is een mengsel van gekookte ham, gekookte eieren, zilveruitjes en augurk en dat wordt met een dressing op smaak gebracht. Mijn moeder deed door de dressing ook nog wat worchestershiresaus maar die is gewoon niet glutenvrij te koop en dat laat ik gewoon maar weg.
Het lekkerst is het als het een dagje kan intrekken maar zo lang konden mijn broer, zus en ik meestal niet wachten...
Goed, het recept voor smurrie stond in mijn allereerste kookschrift waar ik deze week ook al Camargue uit gekookt heb. Leuk om al die dingen weer eens te zien, ik ga er van de week nog een paar recepten uit maken.
Voor de smurrie heb ik het volgende gebruikt:

6 eieren
2 ons gekookte ham
5-6 augurken
4 eetlepels zoetzure zilveruitjes

2 eetlepels slasaus
1/2-1 eetlepel citroensap (begin met een halve eetlepel)
1/2 eetlepel mayonaise
1 flinke theelepel mosterd
1 eetlepel tomatenketchup
1/2 theelepel ketjap
peper

Kook de eieren hard, laat ze schrikken onder koud water en pel ze.
Snijd de gekookte ham, de augurken en de zilveruitjes brunoise ( in piepkleine stukjes dus).
Roer de ingrediënten voor de dressing door elkaar en proef even of het zuur genoeg naar je zin is, doe er anders nog wat citroensap bij.
Doe de eieren in een schaal en prak ze superfijn. Doe vervolgens de ham, uitjes en augurk erbij en roer de dressing er doorheen. Proef en maak op smaak af.
Zet de schaal in de koelkast zodat de smaken kunnen intrekken, bij voorkeur een dag maar in ieder geval een paar uur.


donderdag 15 augustus 2013

Camargue




Van de week zat ik in mijn allereerste kookschrift te bladeren. Dat ben ik begonnen toen ik nog op de lagere school zat en van mijn moeder koken leerde. Het begint met hele simpele dingen, zoals Oosterse omelet en macaroni met ham en kaas, maar naarmate je verder bladert worden de recepten telkens wat moeilijker.
Een van de recepten die ik tegenkwam en die ik al erg lang niet meer had gemaakt is Camargue. Dat recept heeft mijn moeder ooit van een van haar vriendinnen gekregen en die had het weer meegenomen uit Frankrijk. Het is een rundvleesgerecht dat gestoofd wordt met tomaten. paprika, sinaasappel en rode wijn.
Gisteren heb ik het weer gemaakt op de manier zoals mijn moeder het altijd deed. Heerlijk maar de volgende keer voeg ik de stukken paprika pas veel later toe zodat ze niet zo supergaar worden. Tja, dat heb je met recepten uit de jaren zestig....
Voor 4 personen heb ik het volgende gebruikt:

700 gram mager rundvlees
peper
3 teentjes knoflook
2 grote uien
1 grote rode paprika
cayennepeper naar smaak
1 laurierblaadje
2 takjes tijm
1 eetlepel paprikapoeder
wat geraspte sinaasappelschil (ik heb de schil van een hele sinaasappel geraspt)
4 ontvelde tomaten
1 flink glas rode wijn
glutenvrije bloem
een paar blaadjes basilicum

Snijd het vlees in grote dobbelstenen. Pen en snipper de uien. Maak de paprika schoon en snijd in stukjes.
Verwarm de wijn een klein beetje door de wijn bij voorbeeld in een warm glas te gieten.
Maal peper over het vlees en bak de stukjes in wat olie en boter rondom goed bruin.
De uien, knoflook, paprika, cayennepeper, laurierblaadje, tijm, paprikapoeder en de sinaasappelschil erbij en zachtjes fruiten. Dan wat glutenvrije bloem erover, roeren, weer bloem erover en roeren.
Doe dan de tomaten erbij en de wijn. Goed roeren. Eventueel wat water erbij en ongeveer 3 uur laten sudderen. Op smaak afmaken.Vlak voor het serveren de blaadjes basilicum scheuren en door het gerecht roeren. Wij eten er altijd rijst bij.

maandag 12 augustus 2013

Gegratineerde aardappels




Vandaag een recept van een gerecht waar ik altijd dol op ben geweest. Gratin dauphinois, oftewel gegratineerde aardappels. Het is eigenlijk een vrij simpel recept, het is wat snijwerk maar dan heb je ook wat. Het is aardappels met room in een ovenschaal, vaak doe ik er een ragfijn gesneden uitje nog bij, dat geeft een extra lekkere smaak maar gisteren heb ik dat niet gedaan. Men moet wat afwisselen nietwaar?
Gisteren heb ik voor T. en mij samen het volgende gebruikt:

450 gram vastkokende aardappels
150 ml kookroom
50 ml melk
zwarte peper
nootmuskaat
1 teentje knoflook

Verwarm de oven voor op 200 °C.
Schil de aardappels, schil en was ze, en snijd ze in zeer dunne schijfjes (2-3 mm dik).
Vet een ovenschaaltje in met boter. Leg de schijfjes aardappel dakpansgewijs in het schaaltje en maal er peper en nootmuskaat naar smaak over.
Giet de kookroom en de melk bij elkaar in een ander schaaltje of een pannetje.
Pel het teentje knoflook en pers het uit in het schaaltje met de room. Verwarm nu de room in de magnetron of in het pannetje. Het hoeft niet te koken maar moet wel flink warm worden. Giet de room over de aardappels, et de schaal in de oven en bak de aardappels in ongeveer een uur gaar en goudbruin. Hou het gerecht wel in de gaten. Als de kleur op een gegeven moment goed is maar de tijd is nog niet om dek dan de schaal af met alufolie zodat het gerecht niet te donker wordt.
Zoals gezegd varieer ik wel eens door wat zeer dun gesneden ui over de aardappels te leggen voordat ik de room erover giet. Ook strooi ik wel wat geraspte kaas over de aardappels en soms doe ik het allebei.
Als ik dit gerecht voor meer mensen maak dan maak ik meer lagen aardappels, ik maal dan over elke laag wat peper en nootmuskaat.




zaterdag 10 augustus 2013

Glutenvrije krentenbollen, 2e poging




Na het debacle van de vorige keer heeft het inmiddels 3 jaar geduurd voor ik eindelijk weer zover was om een nieuwe poging te wagen om goede glutenvrije krentenbollen te bakken.
Dit keer besloot ik om uit te gaan van het recept van Jeandrine Kastelein. Zij is bakinstructrice van de NCV en heeft een eigen site vol met geweldige glutenvrije recepten die de moeite waard is om eens een kijkje te nemen. Dat recept heb ik voor een groot gedeelte gevolgd al heb ik er natuurlijk wel het een en ander aan aangepast omdat ik dingen gewoon niet in huis had of liever iets anders gebruikte.
Het eindresultaat was goed. Lekker zachte krentenbollen, goed van smaak, niet droog, maar ze zijn nog steeds wel wat bleek. De volgende keer bestrijk ik ze dun met een mengsel van melk en ei, kijken of ze dan wat donkerder worden.
Ik heb het volgende gebruikt voor 7 krentenbollen:

250 gram Schär broodmix
1 zakje gist van 7 gram
1 zakje vanillesuiker
1 theelepel kaneel
10 gram fiberhusk
zout (als je bakmix gebruikt waar al zout in zit dan hoeft dat natuurlijk niet)
70 gram vloeibare margarine
120 gram heet water
120 gram kookroom
150 gram rozijnen en krenten

Was de krenten en rozijnen en week ze in een bakje met heet water.
Verwarm de oven voor op 45 °C met een bakje water onderin.
Doe het zout bij de bakmix en roer het goed door elkaar. Doe dan de rest van de droge ingrediënten erbij.
Giet het water, de kookroom  en de vloeibare margarine bij de mix.
Mix met de kneedhaken ongeveer 5 minuten op vol vermogen.
Laat de krenten en rozijnen uitlekken, knijp ze uit en dep ze goed roog. Strooi er vervolgens wat glutenvrij meel over en schud het geheel even goed door zodat elke krent en rozijn met meel bestoven is. Roer ze dan door het deeg.
Bekleed een bakplaat met bakpapier. Verdeel het deeg in 7 stukken en vorm van elk van die stukken een mooi broodje met je handen. Dat gaat het best als je je handen iets vochtig maakt. Let erop dat de krenten en rozijnen niet al te erg uitsteken, druk ze anders even met je vinger terug het broodje in.
Leg de broodjes op het bakpapier en strijk er wat water overheen.
Schuif de bakplaat in het midden van de oven en laat de broodjes ongeveer 45 minuten rijzen.
Zet de oven zodra de broodjes in volume verdubbeld zijn op 185 °C en bak ze in ongeveer 30-40 minuten gaar en lichtbruin.






donderdag 8 augustus 2013

Product: Peugeot ´Tidore´ nootmuskaatmolen




Kennen jullie Kookpunt? Dat is een kookwinkel in Rotterdam waar ze prachtige kookspullen verkopen. In het echt ben ik er nooit geweest maar in hun webshop des te meer. En eigenlijk is dat heel gevaarlijk want je wordt er ontzettend hebberig van als je daar rond aan het neuzen bent.
Want ze hebben veel wat op mijn verlanglijstje staat, ik ben helemaal weg van de Dutch ovens van Lodge, die vind ik zo apart. Ik weet nog dat ik in Amerikaanse recepten vaak de kreet Dutch oven zag staan en me afvroeg wat voor een Nederlandse oven dat nu zou zijn. Toen ik er uiteindelijk achter kwam dat er gewoon een pan mee werd bedoeld was ik ergens een beetje teleurgesteld. Net zo mooi als de Lodge pannen zijn de pannen van De Buyer, hoog op mijn lijstje dus. Ook zo´n prachtige Big Green Egg zou ik graag willen hebben maar dan moet ik nog wel even door sparen want die zijn niet echt goedkoop. .
Verder hebben ze natuurlijk ook volop foodprocessors (de eeuwige twijfel tussen KitchenAid en Magimix) en andere keukenmachines en zelfs (semi)professionele planeetmengers.
Maar goed, van die winkel dus kreeg ik een Peugeot ´Tidore´ nootmuskaatmolen toegestuurd om te testen.
Peugeot pepermolens zijn natuurlijk erg bekend, ik heb er twee, een voor zwarte en een voor witte peper. Bijna onverwoestbaar, volgens mij moet je het wel heel bont maken wil zo´n pepermolen kapot gaan. Het is niet voor niets natuurlijk dat Peugeot levenslange garantie geeft op het maalwerk. Dat geldt trouwens ook bij deze nootmuskaatmolen dus dat zal ook wel weer onverwoestbaar zijn in tegenstelling tot de behuizing. Die is niet van hout maar van kunststof en vermoedelijk zal dat wel kapot kunnen gaan als je het ding op de grond laat stuiteren. (Dat heb ik niet getest overigens.)
De molen ziet er prachtig uit. Het werkt iets anders dan bij een pepermolen. Bovenin zie je een reservoir voor nootmuskaatnoten en onderin zit slechts één noot. Als die op is, open je de molen, pakt een nieuwe noot uit het reservoir, stopt die onderin en vervolgens schroef je de hele zaak weer dicht. Dat gaat erg gemakkelijk, zelfs ik met mijn kippenkracht kreeg het voor elkaar. Al zou ik wel aanraden om reserve noten in een apart potje te bewaren want het is wel hannesen om de molen dicht te krijgen en er tegelijkertijd voor te zorgen dat de noten ook nog in het  reservoir blijven zitten.
Als je de onderkant bekijkt zie je een schaafje zitten. Ik had al meteen een visioen van krullen nootmuskaat op de bloemkool maar het zijn zulke minischaafsels dat het gewoon poeder lijkt. Het malen gaat supergemakkelijk. Waar ik wel even aan moest wennen is dat je gewoon wat minder nootmuskaat moet gebruiken dan wanneer je gemalen nootmuskaat uit een potje gebruikt. Dit is veel lekkerder en echt heel gemakkelijk in het gebruik.
Als de noot half op is gaat het schaven niet meer zo goed. De oplossing is om de molen even open te maken, de halve noot om te draaien zodat de bolle kant weer onder ligt en je kunt weer verder. Het allerlaatste stukje maalt de molen niet meer op maar ik moet zeggen dat dat me met de hand ook niet lukt zonder mijn vingers mee te raspen.
Kortom, een hele mooie molen waar ik erg blij mee ben. (Al zal het wel even duren voordat ik hem weer kan gebruiken want ik moet nu eerst al die nootmuskaat van die ene noot die ik getest heb opmaken...)

En  nu kan ik één van jullie ook blij maken. Want ik heb namelijk twee van deze prachtige nootmuskaatmolens van Kookpunt gekregen zodat ik er eentje weg kan geven.
Hoe maak je kans? Door onder dit artikel een reactie achter te laten waarom jij graag deze molen zou willen krijgen. As. zondag om 18.00 uur ga ik de molen dan verloten onder de mensen die gereageerd hebben.