woensdag 20 maart 2013

Hutspot met gebakken uien



Vandaag is de lente officieel begonnen maar hier heeft het de hele dag gesneeuwd. Halverwege de middag hebben T. en ik ons toch maar buiten gewaagd, er moesten boodschappen gedaan worden want we moesten uiteindelijk vanavond toch eten nietwaar?
En waar we normaal gesproken eind maart al voorzichtig aan wat lichtere happen beginnen te denken was het vandaag duidelijk dat het toch maar weer winterkost moest worden. Boerenkool, daar hadden we zin in, met worst natuurlijk. Helaas dus, met ons had half Eindhoven daar zin in kennelijk en de boerenkool was uitverkocht. Tja, wat dan? Zuurkool hadden we vorige week pas gehad en andijviestamppot was eigenlijk ook nog niet zo lang geleden. Maar voordat ik preistamppot kon zeggen stelde T. hutspot voor. En aangezien dat maar zeer zelden voorkomt, want hij houdt er eigenlijk helemaal niet van, zeg ik dan nooit nee. Hutspot dus maar dan wel op zo´n manier klaargemaakt dat het voor T. acceptabel is.
En dat betekent dat ik er geen goudrenet in doe zoals mijn oma en moeder altijd wel deden. En ook dat de uien niet meegekookt worden met aardappels en winterpeen maar in plaats daarvan gebakken worden en pas op het allerlaatst toegevoegd. Meestal gebruik ik daarvoor zonnebloemolie maar vandaag heb ik ons verwend. We hadden laatst van onze dochter een prachtig stuk Tiroler Speck gekregen dat ze had meegenomen uit Oostenrijk. Daar heb ik een groot gedeelte van gebruikt toen we vorige week Elzasser zuurkool hebben gegeten en het laatste stukje heb ik van het weekend verwerkt in een pastasaus. Toen ik die pastasaus ging klaarmaken heb ik het vet van het Speck afgesneden en dat in de koelkast bewaard. Vandaag heb ik dat eerst uitgebakken en in dat spekvet heb ik de uien gebakken. Dat was lekker zeg maar dat doe ik toch maar niet te vaak want ik mijn cholesterol schiet als ik niet uitkijk naar ongekende hoogten en dat wil ik toch eigenlijk niet.
Ik snijd de winterpeen en de uien altijd zelf. Veel goedkoper en vooral veel lekkerder en het is eigenlijk een werkje van niks.
Ik maak het als volgt, de hoeveelheden zijn voor 4 personen:

1 ruime kilo aardappels (na het schillen had ik 1050 gram)
4 flinke winterpenen (ongeschild samen 1100 gram)
uien (600 gram zonder schil)
peper naar smaak
1 groentebouillonblok
½-1 theelepel gemalen laurierblad
vet om de uien in te bakken

een restje jus (ik vries restjes jus vaak in, komen altijd wel van pas)

rookworst (ik had vandaag 2 kleine verse rookworsten)

Schil de aardappels en snijd in grove stukken. Schil de winterpenen en snijd ze in reepjes. De aardappels en de winterpenen gaan in dezelfde pan en worden tegelijk gekookt. Hou er dus rekening mee met de grootte van de stukken aardappel en wortel dat het tegelijk gaar moet zijn.
Pel de uien en snijd ze in kwart ringen. Verwarm het restje jus.
Bak de uien tot ze gaar zijn en net beginnen te kleuren. Maal er flink wat peper over en voeg gemalen laurierblad toe. Hou ze warm. Zet de aardappelen en wortelen op met water waaraan je een groentebouillonblok hebt toegevoegd. Leg de rookworst er bovenop. Kook ze gaar en giet ze vervolgens af. (Wel eerst even de rookworst op een bordje leggen..) Stamp de aardappels en de wortels (niet al te) fijn, doe er een beetje jus door en op het laatst de gebakken uien. Proef even en maak eventueel op smaak af met wat peper. Serveer met de rest van de jus en de in stukken gesneden rookworst.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten